Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στους Σκάρους

16Το διαλυμένο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο όρος «Σκάροι» βρίσκεται λίγο έξω από τον οικισμό «Κολυβάτα», μέσα σ’ ένα απάνεμο καταπράσινο πλάτωμα και με απεριόριστη θέα προς το βορειοδυτικό κέντρο του νησιού.
Παρόλο που σήμερα είναι ερειπωμένο, πρόκειται για το πλέον αξιόλογο αρχιτεκτονικό συγκρότημα στη Λευκάδα με μακρά ιστορία, καθώς και με σημαντικό πνευματικό και κοινωνικό έργο. Ιδρύθηκε το 1611 και λειτούργησε ως κοινοβιακή Μονή, όπου εγκαταβίωσαν σημαντικές προσωπικότητες της τοπικής Εκκλησίας.

Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και της Ενετοκρατίας, οι κατακτητές αναγνώρισαν το δικαίωμα της Μονής να κατέχει σημαντική ακίνητη περιουσία και το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του δάσους των Σκάρων, από δρυς και άλλα είδη δέντρων. Την απαλλοτρίωση της περιουσίας της ακολούθησε η διάλυση της Μονής και της σπουδαίας βιβλιοθήκης της, η κλοπή των κειμηλίων, η κατάρρευση των κτιρίων της.

Μετά και τον τελευταίο σεισμό το Καθολικό δεν είναι προσβάσιμο, σώζεται όμως ανέπαφος ο ανατολικός τοίχος του με αξιόλογες τοιχογραφίες. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τέμπλο του, που έγινε το 1724 και είναι αντίγραφο του τέμπλου του ναού του Αγίου Μηνά στην πόλη. Η Ιερά Μονή πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου. Υπεύθυνος είναι ο εφημέριος Αλεξάνδρου.

Ασκητήριο των Αγίων Πατέρων

CIMG2476Είναι ριζωμένο εδώ και αιώνες σε μια βραχώδη έκταση, 5 χιλιόμετρα πάνω από τη Νικιάνα προς τον Αλέξανδρο, μέσα σε μια σπηλιά κοντά στην περιοχή των Σκάρων. Είναι από τα παλαιότερα χριστιανικά μνημεία του νησιού.

Εκκλησιαστικές πηγές αναφέρουν ότι εδώ μόνασαν οι τρεις Άγιοι Πατέρες, που ήρθαν στο νησί μετά την Α΄Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., βρήκαν καταφύγιο στη σπηλιά, και δίδαξαν το Ευαγγέλιο μέχρι το τέλος της ζωής τους. Σε μια διπλανή σπηλιά, βρίσκονται οι τάφοι τους και ο λιτός ναΐσκος του Ησυχαστηρίου, που χτίστηκε προς τιμή τους.

Παραδοσιακά πετρόχτιστα στον Αλέξανδρο και στα Κολυβάτα

spiti-kolyvata

Στους γραφικούς οικισμούς του Αλεξάνδρου και των Κολυβάτων εκείνο που θα εντυπωσιάσει πρώτα τον επισκέπτη είναι τα παλιά πετρόχτιστα σπίτια. Τα περισσότερα από αυτά έχουν κοινά χαρακτηριστικά στον τρόπο κατασκευής τους, όπως οι περίτεχνες πόρτες με καμάρες από πέτρες πελεκητές, τα μεγάλα παράθυρα που χρησίμευαν για να είναι τα σπίτια ευάερα και ευήλια και τα “αγκωνάρια”, δηλαδή μεγάλες λαξευτές πέτρες που τοποθετούνταν στις γωνιές του κτίσματος για να έχει σταθερότητα. Τα περισσότερα κτίσματα είναι μισογκρεμισμένα, αν και τα τελευταία χρόνια αρκετά από αυτά αναστηλώθηκαν αποκτώντας την παλιά τους αίγλη.

Ανεμόμυλοι στον Αλέξανδρο & Νερόμυλοι στην Νικιάνα

anemomylosΟι ανεμόμυλοι του Αλεξάνδρου κράτησαν ζωντανούς τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και των περιχώρων τα δύσκολα χρόνια του παρελθόντος. Εκεί πήγαιναν οι χωρικοί τα λιγοστά σιτηρά τους για να πάρουν το αλεύρι της χρονιάς. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε κι όμως οι δύο ανεμόμυλοι στέκουν ακόμα στην είσοδο του χωριού καρτερώντας τους περαστικούς να ρίξουν το βλέμμα τους σε ότι έχει απομείνει.

 

 

tsmpaisΑν βαδίσει κανείς από τον Επίσκοπο ακολουθώντας αντίστροφα το ρέμα της περιοχής και φτάσει στο ύψος του “Καλογερόκαμπου” θα δει ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση τον νερόμυλο του “Τσιμπάη”. Πάνω από το κυρίως μέρος του κτίσματος υπάρχει μια λιθόχτιστη κατασκευή μέσα από την οποία περνούσε το νερό, το οποίο πέφτοντας με δύναμη από ψηλά κινούσε τον μηχανισμό του μύλου. Το νερό του ρέματος που χρησιμοποιούνταν για την κίνηση του μηχανισμού, έφτανε ως εκεί από ένα τεχνητό αυλάκι που ξεκινούσε αρκετά πιο ψηλά από το σημείο που βρίσκεται ο μύλος.